ذرات کروی ریزی هستند که معمولاً قطر آن‌ها از چند میکرومتر تا چند صد میکرومتر متغیر است. این ذرات می‌توانند از مواد پلیمری طبیعی یا سنتزی و حتی از مواد معدنی ساخته شوند. به‌عنوان مثال، میکروسفیرها می‌توانند از پلیمرها یا سرامیک‌های تجاری موجود در بازار تولید شوند. بسته به روش تولید، می‌توان میکروسفیرهای جامد یا متخلخل را برای کاربردهای خاص به دست آورد. این ذرات به دلیل ساختار منحصر‌به‌فرد و خواص فیزیکی خاص خود، در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای در صنایع مختلف از جمله داروسازی، رنگ‌سازی، نفت و گاز، و مواد منفجره پیدا کرده‌اند. استفاده از میکروسفیرها به‌عنوان پرکننده‌های سبک و چندکاره، امکان بهینه‌سازی خواص مکانیکی، حرارتی و نوری مواد را فراهم کرده است. این ذرات می‌توانند توخالی یا توپر باشند و بسته به نوع مواد سازنده (پلیمری، شیشه‌ای، فلزی یا سرامیکی) ویژگی‌های مختلفی از خود نشان دهند. تنوع روش‌های تولید میکروسفیرها، فرصت‌های گسترده‌ای برای کنترل ویژگی‌های دارورسانی فراهم می‌کند. این تمرکز باعث می‌شود تا *مقدار دقیقی از یک ماده در محل مورد نظر آزاد شده و مقدار آن در نقاط غیرهدف کاهش یابد. به همین ترتیب، این عامل تضمین‌کننده‌ی محافظت از ترکیبات دارویی پیش و پس از مصرف است. علاوه بر این، می‌توان از طریق *اتصال یک مولکول شناسایی‌کننده* به میکروسفیر، جهت‌گیری ترکیبات دارویی را کنترل کرد. بهره‌گیری از این تغییرات در رفتار فارماکوکینتیک می‌تواند به *افزایش اثر درمانی* منجر شود.
به دهه‌های میانی قرن بیستم بازمی‌گردد، زمانی که صنایع رنگ و پوشش به دنبال مواد سبکی برای کاهش چگالی و افزایش بازتاب نور بودند. با گذشت زمان و پیشرفت فناوری‌های تولید، امکان ساخت میکروسفیرهای مهندسی‌شده با خواص کنترل‌شده فراهم شد.در سال‌های اخیر، با افزایش نیاز به مواد هوشمند و سبک، کاربرد میکروسفیرها در حوزه‌هایی چون مواد منفجره امولسیونی ،درمان‌های دارویی هدفمند، و عایق‌سازی حرارتی و صوتی به‌طور چشمگیری رشد کرده است.